dagboek
" Vraag niet hoe het kan maar profiteer ervan"
Een favoriet gezegde van Meindert.
En dat is dan ook wat ik doe. Want proberen te begrijpen hoe het werkt in Mirthe haar hoofdje, dat lukt niet. Hoe het komt dat ze op het moment de een na de andere sprong in haar ontwikkeling maakt is niet te verklaren. Maar dat ik ervan geniet is een feit!
Feiten zijn fijn. Feiten bewijzen dat Mirthe haar groei niet alleen in mijn verbeelding bestaat. Als moeder zijnde zie je toch al snel dingen die een ander niet ziet. Omdat je het zo graag wilt zien. In Mirthe haar geval is dit ook zo. Misschien zelfs nog wel meer dan bij een gezond kindje....
De artsen wisten niet hoe Mirthe haar toekomst er uit zou komen te zien. Maar op basis van de medische feiten, vormden zij hun mening. Mirthe zou niet zitten, de wereld en de mensen om haar heen niet herkennen of begrijpen.
Nu vijf jaar later zit ze niet alleen. Ze loopt, lacht, danst , zingt en praat. Is brutaal, ondeugend, boos en verdrietig. Heeft ze kracht en doorzettingsvermogen. En bovendien weet Mirthe heel goed wat ze wel en niet wil!
Ik dacht dan ook dat ik alles wel had gezien. Alles wat Mirthe heeft bereikt tot zover was een kadootje!
En dan, uit het niks , is het net of Mirthe in een paar maanden tijd een jaar ouder is geworden. Ze praat en mensen antwoorden zonder dat ik "tolk". Ze gaat op eigen houtje naar de wc en poept en plast daar! Ze speelt poppenmoedertje. Ze eet en drinkt volledig met ons mee en krijgt zelfs helemaal geen medicijnen meer!
Een typisch gevalletje van. " vraagniethoehetkanmaarprofiteerervan"
De boze buien en haar frustraties neem ik dus maar voor lief.
Dat ik voor elke schop tien kusjes krijg maakt veel goed.
En snachts worden geroepen enkel en alleen omdat ze een knuffeltje van me wil, tja....das liefde denk ik dan maar!