dagboek
Op veel fronten zijn wij en veel andere met ons met Mirthe bezig. Ze wordt gestimuleerd in ongeveer alles; fysio, logo ergo... cognitief gezien en motorisch ontbreekt het haar aan niets.
Waar we echter niet mee bezig zijn, mee bezig waren...is eten! Mirthe heeft nu bijna 2 jaar sondevoeding en hoe erg het ook klinkt, dit is verdomd handig! Geen gestress met hapjes , geen geklieder van "ikkezelfdoen". Water door spuiten, dat kan ze zelf.De pomp aan en uit zetten kan verder iedereen. Mirthe groeit voldoende op deze manier. Al is ze de afgelopen tijd behoorlijk afgevallen.Maar ja, ze is ook veel ziek geweest. Vooral de diaree helpt natuurlijk niet...
Nu alweer een maand of twee geleden was ik met Mirthe bij de dietiste. Daar hebben we de mogelijkheden besproken omtrent het eten van vast voedsel. Ik moet eerlijk zeggen dat ik er tegenop zag. De strijd en de tijd die er in zou gaan zitten. Alles wat ik wil is dat Mirthe een hapje mee kan eten, indien ze wil... Geen moeten, geen dwang.Gewoon het beetje chippies wat ze lekker vindt.Maar na het consult ontvang ik thuis in mijn mailbox een compleet voedingsschema.Dit bespreek ik met de logopediste en Mirthe haar mentor van haar school.En zo besluiten we gezamelijk te wachten tot na de zomervakantie.
Maar ondertussen maak ik ook voor Mirthe smorgens een tasje klaar waar fruit, brood en drinken in mee gaan...En krijg ik steeds vaker lege bakjes en bekers mee terug naar huis.
Mirthe heeft besloten dat ze eten kan en is druk aan het ondervinden wat ze wel en niet lekker vindt.Ze houdt van hartig; chippies, plakje worst, smeerkaas of smeerworst op haar broodje. Wanneer ik drinkyoghurt wat verdik met magere yoghurt drinkt ze haar bekertje leeg. Dit alles zonder te kokhalzen of spugen!
Op school gaat het trouwens beter dan thuis.Gaat alles op. Thuis is het nog wat moeilijker maar na even volhouden eet ze nu ook thuis een paar stukjes brood mee als we zondags gezellig met zijn alle aan tafel zitten. Trots laat ze haar lege bordje zien als het op is. Waarna ze naar de tv wil waar ze haar sondevoeding krijgt.
Ongemerkt, zonder de stress en de tranen die ik had verwacht, verrast Mirthe ons weer!
Er is nog een ding wat ik wil proberen. Het is zeker twee jaar geleden dat Mirthe en groentehapje heeft gegeten. Maar mevrouwtje lust graag appelmoes en dus koop ik een potje bruine boontjes met appelmoes (4 maanden potje van Olvarit).
Mirthe zit aan de voeding, voor de tv en achteloos schuif ik mijn stoel bij.Ik doe een klein, warm hapje op de lepel en houd dit voor haar mondje. En Mirthe hapt! 10 hapjes gaan er zonder probleem in.
En in mijn hart is het feest!!!