dagboek
Trots op mijn meiden!
20 mei 2010, 21:42
Meindert en ik moesten half 2 in het ziekenhuis in Urecht zijn. We hebben altijd nog een aanklacht lopen tegen Nij Smellinghe, het ziekenhuis in Drachten. Dit omdat ze ondeskundig hebben gehandeld tijdens mijn zwangerschap van Mirthe.
Vanmiddag hadden we een gesprek met een onafhankelijk arts, een professor in de gynaecologie. Hij heeft ons verhaal aangehoord en bepaald aan de hand daarvan of we een "zaak" hebben.
Het was een fijn gesprek en hij liet duidelijk merken dat er wel degelijk onjuist is gehandeld. Ook hebben we hem vol trots verteld hoe goed Mirthe het doet en ons en de artsen blijft verbazen!
Nu weer afwachten dus...
Tijdens dit gesprek hebben we ook moeten beantwoorden wat we zouden hebben gedaan als we eerder wisten dat Mirthe meervoudig gehandicapt zou worden geboren. Zouden we de zwangerschap af hebben gebroken? Hier kunnen we nu echt geen antwoord meer op geven. Want sinds de allereerste minuut hebben we haar in ons hart gesloten! Dat ze er niet zou zijn? Dat kan je je niet indenken...
Dat het zwaar is geweest het afgelopen jaar is echter wel een feit en dat het nog zwaarder zal worden, dat weten we ook! Maar wat houden we veel van Mirthe...Dat deed ik al toen ze nog in mijn buik zat en ik voelde dat het niet goed was, ik wilde haar beschermen, in mijn armen nemen en voor altijd van haar houden...En dat ik, dat doen wij allemaal! De arts zei vanmiddag dat hij kon zien dat Mirthe was geboren in een warm nest. Ons "lelijke" eendje misschien die zal opgroeien tot een prachtige zwaan, haha!!!Dit "Lelijk" bedoel ik niet letterlijk maar figuurlijk hoor, Mirthe die zal uitgroeien tot een meisje die veel meer zal kunnen dan we ooit hadden durven dromen!
Ook trots op Meike! Omdat ze zo flink is als mama aan het werk gaat. Meike is eigenlijk altijd bij mij geweest en is niet graag gescheiden van de mensen van wie ze houdt! Maar de dagen dat ik werk is Meike in de lieve , vertrouwde handen van Jeannet en Annigje, die ieder op hun eigen manier elke dag weer een klein feestje bouwen als mama er niet is!
Ik merk aan Meike dat het goed is en dat maakt het voor mij puur ontspanning om een dag te werken!
En vanavond hebben Lieke en ik 5km gelopen! De avond vierdaagse! Supertrots ben ik op mijn oudste dochter, die al dansend achter de band aan over de finish huppelde om haar medaille in ontvangst te nemen!
Nu ligt ze heerlijk te slapen met de medaille opgespeld bij 1 van de vele knuffels die haar gezelschap houden in haar bedje.
Heerlijk de moeder te zijn van deze 3 geweldige meisjes!