dagboek
De Kleine Zeemeermin!
20 aug 2009, 21:23
Wat jammer dat ik geen fototoestel mee had naar het ziekenhuis! Ik heb er wel aan gedacht maar vond het toch een beetje vreemd idee...
Mirthe werd , nadat ze keurig haar flesje had leeggedronken, in 2 flanellen lakens gewikkeld en het uiteinde werd bij elkaar gebonden....net een lange zeemeerminnenstaart!
Tegen mijn verwachting in was ze stil en lag ze met haar grote , blauwe ogen om haar heen te kijken. Niks van de paniek of huilbuien waar ik zo bang voor was....
Maar toen ze haar hoofdje vast klemde in de MRI had ze het gehad, dat werd haar echt te veel! Ze begon hartverscheurend te huilen en al snel kwamen de verpleegsters eraan lopen. Zo gaat het dus niet lukken...
Een oudere man, (die trouwens ook maar niet stil wilde liggen, hoorde ik wel door de intercom)....mocht even voordringen.
Ondertussen is het mij gelukt Mirthe te kalmeren. Nadat de oude man uit gebibberd was en zijn eigen bed weer in werd geschoven was Mirthe aan de beurt.
Ze sliep nu heerlijk door. Zelfs op weg van de een naar de andere afdeling hield ze haar oogjes lekker dicht. We hadden wel bekijks haha, zo een klein visje in de wandelwagen, dat is toch niet waar men op rekent als je een blik in een wagen werpt!
Met ook de CT scan achter de rug hebben we al die warme doeken van Mirthe afgewikkeld en daar was ze weer...mijn kleine meisje! Snikheet en zwetend werd ze wakker. Ze schonk me een prachtige glimlach, lekker uitgeslapen en zich van niets bewust!
Nu begint het lange wachten op de uitslagen...
En die uitslagen zullen weer de aanleiding zijn voor meer onderzoeken enzovoorts, enzovoorts...
Maar wat er ook uitkomt, we houden van dit kleine mensje en zijn supertrots op haar!
Eenmaal thuis kwam Meike meteen naar Mirthe haar oortjes kijken, of er ook roze in zat! Haha, ...de gehoorapparaatjes...
Dat zo een klein grietje er zo mee bezig is....
We zijn met zijn alle Lieke van school gaan halen....en verkoeling gezocht (en gevonden, brrrr) in het zwembad!
Meike heeft ons trouwens ook vandaag weer verrast met een dikke keutel op de pot! Nu ze 3 is kan ze het, ...dit zijn haar eigen woorden!
Groetjes en eh, maandag doen we weer een bezoekje aan het UMCG!