dagboek
Roze gehoorapparaatjes!
6 aug 2009, 22:16
Naast mij op ons grote bed ligt een klein, moe meisje te slapen...
Lieke en Meike slapen ook als roosjes na een dag heerlijk spelen bij opa en oma en morgen mag Lieke weer want dan gaat ze logeren! Meike gaat naar Pake en Beppe voor een nachtje en Mirthe, die blijft bij haar mama!
Meindert is vandaag mee geweest naar het UMCG waar we 3 afspraken hadden staan.
De eerste is inmiddels routine; even meten en wegen bij de infectioloog. En vertellen hoe goed onze Mirthe het doet! En om dit feit even flink te benadrukken lag Mirthe hevig te sjansen met de arts!
De uitslagen waren als volgt; Gewicht 5625, lengte 62cm en haar hoofdomtrek 37.5cm! Met deze prachtige cijfers is ze voorlopig weer geslaagd met een gouden griffel en een zoen van mama!
De tweede afspraak stelde echt weinig voor. Er werd in Mirthe haar oortjes, neusje en mondje gekeken. Vervolgens werd er verwezen naar het gesprek wat hier na zou volgen; de eerste stap op weg naar , mogelijk, een CI (digitaal gehoorapparaat gedeeltelijk IN haar hoofdje).
Om uit te zoeken of dit ook werkelijk mogelijk is moet Mirthe door de MRI (20 augustus ook al, maar dan voor haar hersentjes)en ze krijgt een CT-scan, dit beide onder volledige narcose....
Hierna tijd voor een pauze. We eten een broodje en Mirthe drinkt haar fles en eet haar fruit.
Ondertussen heeft ze keurig in het plaszakje geplast wat ze bij de infectioloog op kreeg geplakt en laat ik een verpleegkundige deze eraf trekken! Je kan je er misschien iets bij voorstellen...een sticker op zo ongeveer een van de gevoeligste plekjes van je lichaam...niet echt fijn. Maar het moet en over 2 weken weten we in welke hoeveelheid het cmv nog in haar lijfje actief is.
Margriet Kahman is de laatste arts die we vandaag te zien krijgen. Een hartelijke vrouw die haar beroep heeft gemaakt van het aanpassen van gehoortoestellen en de mensen begeleiden bij het gebruik hiervan. We zullen haar nog vaak tegen komen!
Mirthe moet toch nog even bij mij op schoot en zo nemen we plaats tussen 2 grote luissprekers in. Ik krijg een koptelefoon op. Al snel klinken er hoge en lage tonen van zowel links als recht van ons, soms hard, soms heel hard.Net als de test een paar weken geleden reageert Mirthe nu ook op de luide, lage geluiden maar....puur op de trilling, ik voel deze door haar lijfje en zij ook!
Er wordt ons verteld dat we dus het traject ingaan, op naar een CI, zo rond haar eerste jaar. Ze staat hiervoor op de lijst .Dat de gehoorapparaatjes die ze nu krijgt haar zullen laten horen moeten we niet verwachten , dat is absoluut niet haalbaar! Ze krijgt apparaatjes die heel erg versterken. Ze mag hier heel rustig aan aan wennen, af en toe in en dan bewust met haar bezig met speelgoed met geluidjes, zingen, enzovoort want de hoop blijft, wie weet vangt ze wat op!
Als Mirthe ze niet prettig vindt, ze uittrekt of het haar pijn doet mogen we er tijdelijk mee stoppen en het later weer oppakken. Er is geen haast bij omdat ze nog zo jong is. Maar het stimuleren is gewoon heel belangrijk.
Lieke had mij gevraagd de arts te vragen om roze gehoorapparaatjes en ja hoor, die hebben ze!
17 Augustus gaan we naar de audicien. Hij zal een afdruk maken van Mirthe haar oortjes en 2 weekjes later kan ze met haar mooie, roze sieraden pronken!
Goed, jullie lezen dit dan wel in 1 keer maar ik ben ondertussen wel 10 keer bij mijn verhaal weggelopen...Dan weer Meike die slaapwandelt en mij komt vertellen dat mama haar bloemen dood zijn(?)...en Mirthe kan haar speentje maar niet missen en zodra ze niet meer lekker kan sabbelen laat ze een heel zielig geluidje horen...En een meisje die zo flink is geweest in een ziekenhuis kan je moeilijk iets weigeren, toch!
Steeds weer snel ik terug naar de laptop en stoot helaas bij de tiende keer mijn been aan de punt van het bed! Weer een blauwe plek erbij! Voor mij geen bruine benen...
Groetjes Natasja